De toetredingsdrempel is laag, net als vroeger. Weliswaar diende men toen over wapenuitrusting te beschikken, maar lidmaatschapsgeld werd niet gevraagd. Dat was logisch, gelet op de vrijwillige maatschappelijke functie die de gilden uitoefenden.
Vroeger bezat het gilde grond en had het inkomsten uit landhuur en (lichtmis)pacht. Men ontving giften van beschermheren of werd er trouwgeld aan het gilde betaald. Er waren ook inkomsten uit tienden, welk recht het gilde vaak had verkregen door vererving.
Vroeger bezat het gilde grond en had het inkomsten uit landhuur en (lichtmis)pacht. Men ontving giften van beschermheren of werd er trouwgeld aan het gilde betaald. Er waren ook inkomsten uit tienden, welk recht het gilde vaak had verkregen door vererving.
Er is een rekening uit 1839 waarin gewag wordt gemaakt van landhuur voor drie stukken grond, die respectievelijk ƒ 25,50, ƒ 13,00 en ƒ 13,25 per jaar aan huur opleverden. Het gilde organiseerde het kermisdansen en dat was een hèèl lucratieve activiteit. Tegenwoordig worden de kosten van het gilde hoofdelijk omgeslagen over de gildebroeders. De leden doen in de lijn van het verleden een donatie, maar betalen geen contributie, ook al wordt die bijdrage in gezamenlijkheid vastgesteld!